Czytając o afrykańskim pomorze świń trafiłem na ciekawy artykuł, który rzuca nieco swiatła na jedną z dróg rozprzestrzeniania się ASF. Fachowcem nie jestem ale poddaje każdemu pod zdrowy rozsądek, oto fragment:
„Walka z ASF poprzez polowania i wybijanie dzików, to jak gaszenie pożaru benzyną. Oczywiście dla człowieka jest to bardzo wygodne… Winny dzik i już.
Afrykański pomór świń, często przebiega bezobjawowo. Dzik może być zarażającym nosicielem, samemu nie chorując. Bez badania, nie sposób tego rozpoznać. A przecież podczas polowań zbiorowych, myśliwskie psy mają kontakt z krwią i wydzielinami zwierzęcia, następnie roznoszą to nie tylko po lesie, ale i w obrębie domostwa do którego wrócą. Postrzałki, których wg danych myśliwych na polowaniach zbiorowych bywa nawet ponad 30%, uciekają nieraz kilometrami brocząc krwią i zostawiając ją w różnych miejscach. Nie odnaleziony postrzałek umiera, i może zostać zjedzony przez następne dziki, które nie gardzą przecież padliną. Kolejna droga zarażania. Zakrwawiona tusza, jeszcze przed badaniem pakowana jest na samochód i wieziona kilkanaście kilometrów, do siedzib ludzkich, gdzie następnie może dojść do kontaktu z chlewnią, w dowolny sposób, czy to przez ubranie lub przedmiot. I to wszystko w wyniku polowań. Wirus afrykańskiego pomoru świń jest odporny na wysoką temperaturę, procesy gnilne, wędzenie, krótkotrwałe gotowanie, wysychanie, potrafi przetrwać do 6 miesięcy w mrożonym mięsie. Zwalczanie ognisk choroby przez polowania, w efekcie tylko przyczynia się do roznoszenia epidemii” Źródło: https://niepodajerekimysliwymblog.wordpress.com/2017/06/30/wyrok-na-dziki-rolnicy-chca-aby-wybic-wszystkie-a-mysliwi-przyczyniaja-sie-do-przenoszenia-asf/
