Działo się to w dniu 27 marca 1927 roku Wiązownicy Koloni odbyło się po raz pierwszy organizacyjne zebranie Ochotniczej Straży Ogniowej. Obecni byli na zebraniu: Nikodem Kałkowski instruktor pożarnictwa powiatu sandomierskiego, ksiądz proboszcz Dionizy Ostrowski, Stanisław Michalczyk sekretarz gminy Osiek, Michał Wojna miejscowy nauczyciel oraz trzydziestu gospodarzy m. Wiązownica Kolonia, Wiązownica Mała. Po dyskusji uchwalono jednogłośnie powołanie do życia Ochotniczej Straży Ogniowej w Wiązownicy. Okręg działalności straży rozciągał się na miejscowości: Wiązownica Mała, Wiązownica Kolonia, Wiązownica Duża i Bukowa tj. w promieniu 4 km. Do pierwszego Zarządu OSP weszli ks. Dionizy Ostrowski, Zygmunt Lachmajer — nadleśniczy, Michał Wojna – nauczyciel, Walenty Piotrowski, Michał Rogala – miejscowi gospodarze. Naczelnikiem straży został wybrany Władysław Targowski, zastępca naczelnika Antoni Jońca. Komisję rewizyjną stanowili: Stanisław Michalczyk, Andrzej Mazur, Stanisław Rajczak oraz zastępcy Jan Kaczmarczyk,Wojciech Kubik i Jan Lipiec. Od chwili założenia straż rozwijała się prężnie. Pod względem wyszkolenia bojowego była najlepszą jednostką na okoliczne straże swojego rejonu. W latach okupacji hitlerowskiej 1939-1945 druhowie z OSP Wiązownica aktywnie włączyli się w walkę z okupantem ponosząc największe straty czyli tracąc życie. 11 marca 1943 roku żandarmeria niemiecka rozstrzelała pod Dziękami prezesa OSP Jana Przesiąka i sekretarza Zarządu Filipa Maciąga. Już w 1943 roku straż odczuwająca brak remizy zorganizowała materiały na budowę na placu obok szkoły. Wiosną 1944 roku zaplanowano przystąpić do budowy remizy strażackiej. Tymczasem zbliżał się front II Wojny Światowej i ofensywa Armii Czerwonej prowadziła również przez Wiązownicę. Pod ciężarem ciężkich maszyn wojennych zawaliły się dwa mosty w Wiązownicy i żołnierze zużyli materiału zgromadzonego na budowę remizy do naprawy tych mostów. Sprzęt strażacki został zniszczony i cały dorobek zniweczony. Po wyzwoleniu ziem polskich spod okupacji hitlerowskiej od pierwszych chwil straż przystąpiła do pracy. Jednak właściwe ożywienie działalności powojennej datuje się od 1966 roku, kiedy to nowo wybrany Zarząd i naczelnik OSP postanowili ożywić jej działalność. Przystąpiono do szkolenia druhów, co zaowocowało I miejscem na zawodach gminy w Osieku. W 1967 roku na prośbę mieszkanek Wiązownicy Zarząd postanowił utworzyć drużynę żeńską. W działalności OSP kobieca reprezentacja odgrywa poważną role, bierze czynny udział w ćwiczeniach i akcjach pożarniczych. Dużo pomocy i troski w tych czasach wykonał powiatowy Zarząd Straży Pożarnych i Powiatowa Komenda Straży przekazując w darze nowoczesny na ówczesne czasy sprzęt strażacki tj. trzy motopompy, dwie m400 i jedną M800 oraz około pół kilometra węży W-52, W-75. Sprzęt ten nie miał odpowiedniego pomieszczenia. Dlatego też najważniejszą sprawą dla zarządu OSP i mieszkańców była budowa nowej strażnicy. W 1973 roku w ramach czynu społecznego zrobiono fundamenty pod budowę, zakupiono część materiałów i plac. Przy pomocy Powiatowego Związku OSP i Powiatowej Komendy Straży wykonano dokumentacje, co było warunkiem ujęcia OSP do planu budowy strażnicy. W 1975 roku na Sesji Gminnej Rady Narodowej w Wiśniowej uchwalono, że będzie budowana strażnica w Wiązownicy Małej. Budowa była prowadzona przy udziale druhów z OSP oraz mieszkańców Wiązownicy Małej. Każdy jej obywatel miał przepracować społecznie dwa dni przy budowie. Tak oto powstał dom strażaka w Wiązownicy Małej, który 14 sierpnia 1977 roku został oddany do użytku społecznego. Największy wkład pracy społeczny przy budowie strażnicy włożyli członkowie OSP Stefan Małek, Danuta Komorowska, Kazimierz Niespodziewany, Edward Gaweł, Marian Potalski, Jan i Aleksandra Jońca, Edward Podolski, Aleksander Fortuna, Jan Jońca s. Tadeusza, Adam Jotka, Jan Bednarczyk, Władysław Bryła, Wacław Wieczorek, Henryk Dudek, oraz spoza straży Józef Piotrowski, Aniela Jońca, Tadeusz Mazur, Stanisław Koziarz, Stanisław Rusek, Stefan Świerk.
Rok 1977 to nie tylko rok przekazania nowej strażnicy, to także jubileusz 50-lecia powstania Ochotniczej Straży Pożarnej w Wiązownicy Małej. W ostatnim okresie w budynku OSP zostały wymienione otwory okienne, a także druhowie otrzymali lekki samochód pożarniczy „NYSA”. Posiadali także niezbędny sprzęt do brania udziału w akcjach ratowniczych na terenie swojej miejscowości i całego rejonu. Henryk Dudek objął funkcję prezesa OSP w 1978 roku i trwał na tym stanowisku do 2016 roku będąc najdłużej urzędującym prezesem w naszym regionie.
Aktualny skład Zarządu jednostki w Wiązownicy Małej stanowią: Lucjan Piotrowski-prezes, Grzegorz Piotrowski-naczelnik, Grzegorz Wójcik-sekretarz, Arkadiusz Jońca-skarbnik i Sebastian Jońca-gospodarz.
Obecny prezes Lucjan Piotrowski z wieloletnim prezesem Henrykiem Dudkiem
