Na Ognisko dla Niepodległej przyszło ok 20 osób, którzy w ten sposób chcieli uczcić ten wyjątkowy dzień. Były wspólne śpiewy, kiełbaski, ciepłe napoje i danie z kociołka. Przede wszystkim okazja do spotkania się mieszkańców Wiązownicy Dużej, Małej i Kolonii. Przy okazji testowaliśmy z funduszu sołeckiego miejsce na ognisko, grill i kociołek. Podziękowania dla tych, którzy dotarli. Reszta pozostała w domach jak sądzę, bo galerie w to niedzielne popołudnie były pozamykane ;).
Dzięki zaangażowaniu władz samorządowych pozyskano niezbędne środki do gruntownego remontu i przebudowy budynku byłego przedszkola w Wiązownicy-Kolonii. Ruszył przetarg i od przyszłego roku budynek jak i teren przyległy nie będzie straszył, a stanie się miejscem życia dwóch rodzin jako mieszkanie socjalne. Dokładny tytuł zadania, to: Przebudowa oraz zmiana sposobu użytkowania budynku po byłym przedszkolu w Wiązownicy Kolonii z przeznaczeniem na lokale socjalne wraz z budynkiem gospodarczym.
Przedmiotem zamówienia jest przebudowa oraz zmiana sposobu użytkowania budynku po byłym przedszkolu, zlokalizowanym na działce oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków nr 352 w Wiązownicy Kolonii, z przeznaczeniem na lokale socjalne, polegająca na wydzieleniu z istniejących pomieszczeń dwóch lokali socjalnych tj. lokalu nr 1 o pow. użytkowej 41,74 m 2, lokalu nr 2 o pow. użytkowej 56,60 m 2 , w zakresie obejmującym m.in.:
– roboty w zakresie burzenia i rozbiórki (m.in. ścianki wewnętrzne, piece kaflowe, posadzki),
– roboty murowe (m.in. ścianki wewnętrzne, zamurowania i przekucia, uzupełnienia tynków),
– wymianę stolarki okiennej i drzwiowej zewnętrznej i wewnętrznej,
– wymianę posadzek z izolacją przeciwwilgociową i termiczną,
– wykonanie instalacji: wodno – kanalizacyjnej wraz z odprowadzeniem, centralnego ogrzewania,
wentylacyjnej, odgromowej i instalacji elektrycznej,
– wykonanie przyłączy wod.- kan. oraz zbiornika na nieczystości ciekłe,
– roboty wykończeniowe m.in. malowanie, szpachlowanie;
– wykonanie izolacji przeciwwilgociowej i termicznej stropów i ścian fundamentowych,
– wykonanie ocieplenia ścian zewnętrznych budynku,
– wykonanie nowych kominów, obróbek blacharskich, orynnowania,
– wykonanie nowej konstrukcji dachowej nad całością budynku,
– wykonanie kotłowni,
– remont budynku gospodarczego (pow. zab. ok. 18,5 m²),
– zagospodarowanie terenu obejmujące m.in. wykonanie ogrodzenia, utwardzenie terenu, wykonanie
dojść i wjazdu, uporządkowanie terenu wokół budynku, wykonanie nasadzeń drzew i krzewów w
ilości 35 szt.,
– zakup i dostawę wyposażenia,
oraz wszelkie inne niezbędne roboty gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie przedmiotu
zamówienia.
Zakres przedmiotowego zamówienia obejmuje również:
– obsługę geodezyjną, w tym wykonanie inwentaryzacji powykonawczej.
Rok 2013
W minioną sobotę po raz czwarty wydzieraliśmy z zapomnienia stary cmentarz parafialny. Być może to wina słabej pogody, być może inni wierni byli zajęci sprzątaniem „swoich” grobów, a być może po prostu nie chciało się poświęcić 3 godziny w roku na uprzątnięcie grobów swoich pradziadów. Na kilkadziesiąt wysłanych esemesów i głoszenie przez dwie niedziele z rzędu odpowiedziało 12 osób. Bo na pytanie dlaczego nie byłeś, słyszałem, że w tym czasie ktoś sprzątał „swoje” groby… a my sprzątaliśmy czyjeś? Obce? Nie należące do naszej wspólnoty parafialnej?
Dla wszystkich, którzy mają krótką pamięć przypominam, iż ów cmentarz parafialny został założony i poświęcony w 1851r. Ks. Władysław Kłosiński w swojej książce „Pamiątka od księdza proboszcza z Wiązownicy”, tak pisze o tym cmentarzu: „Cmentarz grzebalny, o 1 wiorstę od kościoła oddalony założony i poświęcony w roku 1851 jest otoczony murem zniszczonym”. Położony jest w Wiązownicy Małej przy drodze z Wiązownicy Kolonii do Smerdyny po prawej stronie. Chowanie zmarłych odbywało się na tym cmentarzu do 1918 roku. Pochowano na nim ks. Saturnina Kaczorowskiego , proboszcza parafii Wiązownica w latach 1885-1892 i ks. Karola Kaczmarskiego , proboszcza w latach 1892-1902. Pochowani tu również właściciele Wiązownicy senator Wasyl Pogodin zmarły w Osieku 2 lutego 1863 roku i Aleksander Pietrow w 1867 roku. Cmentarz wpisany do rejestrów zabytków pod nr rej. 420 z dnia 18.10.1989 r.
Rok 2017
Do tegorocznej akcji włączyło się 12 osób: OSP Smerdyna: Adam Kowal, Rafał Szostak, Michał Krupa. OSP Wiązownica Mała i sołectwo Wiązownica Mała: Zuzanna Pobrotyn, Grzegorz Wójcik, Grzegorz Piotrowski, Bartłomiej Piotrowski. Wiązownica-Kolonia: (parafia, Dolina Kacanki i sołectwo) ks. Wiesław Opiat, Maria Swatek, Marianna Szczepańska, Sebastian Szczepański, Jacek Piwowarski.
Z takim zaangażowaniem społeczności parafialnej skończymy porządkować cmentarz za kolejne 4 lata, chyba, że definicja „swoich” grobów nieco się rozrośnie i obejmie zmarłe pokolenia naszych przodków z przełomu XIX i XX wieku. Czego sobie i naszej parafii życzę…
Po raz kolejny organizujemy wspólnie z parafią, Stowarzyszeniem Dolina Kacanki, OSP Wiązownica Mała i sołectwem Wiązownica Mała akcję sprzątania/karczowania na starym cmentarzu. W tym roku pomoc zadeklarowała również OSP Smerdyna. W naszej okolicy mamy kilka nekropolii, z czego tylko jedna jest czynna. Pozostałe cmentarze, a szczególnie jeden potrzebuje naszego wyjątkowego wsparcia. Spoczywają tam nasi przodkowie i naszym obowiązkiem jest zachowanie tego miejsca w należytym porządku. Pozostało już tylko kilka kamiennych nagrobków świadczących o tym wyjątkowym miejscu.
Rokrocznie wydzieramy od zapomnienia fragmenty cmentarza, ale z uwagi na małą liczbę wspierających trwa to długo. Mimo tego widać już pierwsze efekty. Każdy z nas ma tam swoich przodków i winien im pamięć w postaci utrzymania cmentarza w należytym porządku.
Stąd nasz apel o pomoc. Prosimy o wsparcie wszystkich, którzy nas wesprzeć w tym działaniu i w ten sposób oddać hołd naszym przodkom. Startujemy w sobotę 28 października o godzinie 9.00. na starym cmentarzu w Wiązownicy Małej. Zabieramy piły, siekiery, grabie, łopaty i dużo zaangażowania. Poniżej zdjęcia z ubiegłego roku…
Na zaproszenie Wydawnictwa Prawniczego Oficyna MM rozpocząłem współpracę dziennikarską z czasopismem Lider – magazyn nowoczesnego sołtysa, który w założeniu ma wspierać pracę sołtysów. Ja czytamy na stronie ” Czasopismo tworzą wyłącznie doświadczeni praktycy, na co dzień zaangażowani w sprawy społeczności sołeckiej: prawnicy specjalizujący się w prawie samorządowym, z wieloletnim stażem w obsłudze jednostek samorządu terytorialnego, doświadczeni sołtysi, którzy mogą pochwalić się sukcesami zawodowymi, radni, członkowie organizacji pozarządowych działających na terenach wiejskich, psycholodzy, socjolodzy i pasjonaci polskiej wsi. Autorzy dzielą się swoimi opiniami i wskazują dobre i rzetelne rozwiązania sprawdzone w praktyce.” To duże wyróżnienie i możliwość szerokiego dzielenia się doświadczeniem, które zdobyłem w pracy z ludźmi naszego sołectwa. Na łamach magazynu dzielę się naszymi sukcesami, dzięki czemu sołectwo i okolica jest szeroko znana z aktywnych ludzi, z którymi mam zaszczyt pracować na rzecz naszej społeczności. Dziękuje za wsparcie i polecam lekturę. Niebawem drugi numer, a praca nad artykułami przypomina mi świetny czas kiedy redagowałem Gazetę Lokalną Osiek. Szkoda, że chwilowo (od 5 lat) wstrzymano pracę redakcji, bo wiele osób się pyta kiedy reaktywacja.
Warto zapoznać się z pierwszym, premierowym numerem Magazynu, który bezpłatnie można pobrać TUTAJ.
Poniżej kopia protokołu i wniosków do burmistrza w sprawie funduszu sołeckiego na 2018 rok i zmiany funduszu na rok 2017 w związku z nowymi kwotami (oszczędności i przesunięcia).
Działo się to w dniu 27 marca 1927 roku Wiązownicy Koloni odbyło się po raz pierwszy organizacyjne zebranie Ochotniczej Straży Ogniowej. Obecni byli na zebraniu: Nikodem Kałkowski instruktor pożarnictwa powiatu sandomierskiego, ksiądz proboszcz Dionizy Ostrowski, Stanisław Michalczyk sekretarz gminy Osiek, Michał Wojna miejscowy nauczyciel oraz trzydziestu gospodarzy m. Wiązownica Kolonia, Wiązownica Mała. Po dyskusji uchwalono jednogłośnie powołanie do życia Ochotniczej Straży Ogniowej w Wiązownicy. Okręg działalności straży rozciągał się na miejscowości: Wiązownica Mała, Wiązownica Kolonia, Wiązownica Duża i Bukowa tj. w promieniu 4 km. Do pierwszego Zarządu OSP weszli ks. Dionizy Ostrowski, Zygmunt Lachmajer — nadleśniczy, Michał Wojna – nauczyciel, Walenty Piotrowski, Michał Rogala – miejscowi gospodarze. Naczelnikiem straży został wybrany Władysław Targowski, zastępca naczelnika Antoni Jońca. Komisję rewizyjną stanowili: Stanisław Michalczyk, Andrzej Mazur, Stanisław Rajczak oraz zastępcy Jan Kaczmarczyk,Wojciech Kubik i Jan Lipiec. Od chwili założenia straż rozwijała się prężnie. Pod względem wyszkolenia bojowego była najlepszą jednostką na okoliczne straże swojego rejonu. W latach okupacji hitlerowskiej 1939-1945 druhowie z OSP Wiązownica aktywnie włączyli się w walkę z okupantem ponosząc największe straty czyli tracąc życie. 11 marca 1943 roku żandarmeria niemiecka rozstrzelała pod Dziękami prezesa OSP Jana Przesiąka i sekretarza Zarządu Filipa Maciąga. Już w 1943 roku straż odczuwająca brak remizy zorganizowała materiały na budowę na placu obok szkoły. Wiosną 1944 roku zaplanowano przystąpić do budowy remizy strażackiej. Tymczasem zbliżał się front II Wojny Światowej i ofensywa Armii Czerwonej prowadziła również przez Wiązownicę. Pod ciężarem ciężkich maszyn wojennych zawaliły się dwa mosty w Wiązownicy i żołnierze zużyli materiału zgromadzonego na budowę remizy do naprawy tych mostów. Sprzęt strażacki został zniszczony i cały dorobek zniweczony. Po wyzwoleniu ziem polskich spod okupacji hitlerowskiej od pierwszych chwil straż przystąpiła do pracy. Jednak właściwe ożywienie działalności powojennej datuje się od 1966 roku, kiedy to nowo wybrany Zarząd i naczelnik OSP postanowili ożywić jej działalność. Przystąpiono do szkolenia druhów, co zaowocowało I miejscem na zawodach gminy w Osieku. W 1967 roku na prośbę mieszkanek Wiązownicy Zarząd postanowił utworzyć drużynę żeńską. W działalności OSP kobieca reprezentacja odgrywa poważną role, bierze czynny udział w ćwiczeniach i akcjach pożarniczych. Dużo pomocy i troski w tych czasach wykonał powiatowy Zarząd Straży Pożarnych i Powiatowa Komenda Straży przekazując w darze nowoczesny na ówczesne czasy sprzęt strażacki tj. trzy motopompy, dwie m400 i jedną M800 oraz około pół kilometra węży W-52, W-75. Sprzęt ten nie miał odpowiedniego pomieszczenia. Dlatego też najważniejszą sprawą dla zarządu OSP i mieszkańców była budowa nowej strażnicy. W 1973 roku w ramach czynu społecznego zrobiono fundamenty pod budowę, zakupiono część materiałów i plac. Przy pomocy Powiatowego Związku OSP i Powiatowej Komendy Straży wykonano dokumentacje, co było warunkiem ujęcia OSP do planu budowy strażnicy. W 1975 roku na Sesji Gminnej Rady Narodowej w Wiśniowej uchwalono, że będzie budowana strażnica w Wiązownicy Małej. Budowa była prowadzona przy udziale druhów z OSP oraz mieszkańców Wiązownicy Małej. Każdy jej obywatel miał przepracować społecznie dwa dni przy budowie. Tak oto powstał dom strażaka w Wiązownicy Małej, który 14 sierpnia 1977 roku został oddany do użytku społecznego. Największy wkład pracy społeczny przy budowie strażnicy włożyli członkowie OSP Stefan Małek, Danuta Komorowska, Kazimierz Niespodziewany, Edward Gaweł, Marian Potalski, Jan i Aleksandra Jońca, Edward Podolski, Aleksander Fortuna, Jan Jońca s. Tadeusza, Adam Jotka, Jan Bednarczyk, Władysław Bryła, Wacław Wieczorek, Henryk Dudek, oraz spoza straży Józef Piotrowski, Aniela Jońca, Tadeusz Mazur, Stanisław Koziarz, Stanisław Rusek, Stefan Świerk.
Rok 1977 to nie tylko rok przekazania nowej strażnicy, to także jubileusz 50-lecia powstania Ochotniczej Straży Pożarnej w Wiązownicy Małej. W ostatnim okresie w budynku OSP zostały wymienione otwory okienne, a także druhowie otrzymali lekki samochód pożarniczy „NYSA”. Posiadali także niezbędny sprzęt do brania udziału w akcjach ratowniczych na terenie swojej miejscowości i całego rejonu. Henryk Dudek objął funkcję prezesa OSP w 1978 roku i trwał na tym stanowisku do 2016 roku będąc najdłużej urzędującym prezesem w naszym regionie.
Aktualny skład Zarządu jednostki w Wiązownicy Małej stanowią: Lucjan Piotrowski-prezes, Grzegorz Piotrowski-naczelnik, Grzegorz Wójcik-sekretarz, Arkadiusz Jońca-skarbnik i Sebastian Jońca-gospodarz.
Obecny prezes Lucjan Piotrowski z wieloletnim prezesem Henrykiem Dudkiem
To było wielkie wydarzenie w naszej okolicy. Ochotnicza Straż Pożarna z Wiązownicy Małej obchodziła swoje 90 urodziny i z tej okazji nadano tej jednostce sztandar oraz Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa.
Złotym Medalem zostali odznaczeni druhowie: Adam Jońca i Stanisław Koziarz.
Srebrny medal otrzymali: Cezary Komorowski i Zygmunt Kubik
Brązowy medal przyznano:Damian Bąk, Roman Wieczorek, Robert Koziarz.
Przypominamy, że ta miejscowość jest kolebką wszystkich Wiązownic i liczy ponad 760 lat. Tu powstał pierwszy kościół i pierwsza w okolicy Straż Ogniowa w 1927 roku. Niebawem więcej zdjęć i historia straży.
