Minął świąteczny czas podczas, którego często spotykaliśmy się w gronie rodziny i znajomych. Było wiele okazji do wspólnego świętowania i jestem przekonany, że zdecydowana większość tych imprez nie pozostawiała takiego śladu jak spotkanie młodzieży (i ludzi dorosłych) w sołeckiej altanie przy placu zabaw.
Kilka godzin przed pasterką dwa samochody osobowe zaparkowały na parkingu przy placu, a pod altaną kilkanaście osób cieszyło się z przyjścia Pana na świat. Efekty tej radości były widoczne przez kolejne dni świąt, dzięki czemu parafianie, jak i przyjezdni goście mogli podziwiać lokalną kulturę spożywania.
Smutne jest to, iż byli to w przeważającej części mieszkańcy naszej wsi ( z kilkoma rozmawiałem) którzy za nic mają sprzątanie po sobie. Problem ten jest nagminny i zupełnie nie rozumiem mechanizmu takiego zachowania. Tym bardziej, że kosz był oddalony o 10 metrów. Być może to dużo biorąc po uwagę stan upojenia, ale wystarczyło zebrać śmieci do kupy i pozostawić w reklamówce. Wyglądałoby to zupełnie inaczej niż porankiem pierwszego dnia Bożego Narodzenia.
Pewnie sprawcy tego czynu nie będę tego czytali, ale mam nadzieję, że dzięki Facebookowi dotrze do nich ta informacja i następnym razem uszanują nasza wspólną własność i wizerunek domu, w którym żyjemy. Domu, którym jest nasza wioska.
Całość debaty oceniała Loża Ekspertów reprezentowana przez organizatora oraz właściciel dworu Pana Aleksandra Pietrowa. Młodzi uczestnicy konkursu przedstawiali swoje tezy, argumenty jedna drużyna „za” a druga „przeciw” debatując między sobą. Loża Ekspertów w finale uznała wyższość grupy ze Zbydniowa, która otrzymała nagrody finansowe. Nasi uczniowie otrzymali upominki fundacji SMK jednak najważniejszym celem tego spotkania była zdrowa rywalizacja i integracja uczniów. Po wręczeniu nagród w pałacu podano wykwintny obiad kuchni ukraińskiej. Z tego uroczego miejsca udaliśmy się do Sandomierza gdzie przewodnik ukazał nam historię starego miasta. Zimowe zwiedzanie miasta zakończyliśmy gorącą filiżanką herbaty ze słodkim ciastem. Wyjazd okazał się bardzo atrakcyjnym doświadczeniem połączonym z nauką czyli „przyjemne z pożytecznym”.
W sobotę po raz pierwszy od prawie 10 lat odbyła się lekcja w starej, drewnianej szkole. Nie były to typowe szkolne zajęcia, a wyjątkowa lekcja historii. Kilkoro uczniów ze świetlicy Jutrzenka zasiadło w blisko stuletnich ławkach i poznało tajniki pisania gęsim piórem i używania stalówki oraz atramentu. Zajęcia te spotkały się z dużym zainteresowaniem, choć w ostatnich promieniach słońca i nikłym świetle lamp naftowych pisanie nie było łatwe. Dzieci kończyły żywą lekcję historii z dużym zadowoleniem i chęcią na kolejne spotkanie. Zanim jednak doszło do tej historycznej chwili kilkoro aktywistów z Wiązownicy-Kolonii doprowadziło do powstania tego wyjątkowego miejsca. Retro klasa znajduję się w drewnianym budynku byłej szkoły, który został zbudowany w 1909 roku. Przetrwał dwie wojny, czasy komunistyczne i jeśli nie zostaną podjęte radykalne kroki w celu zabezpieczenia dachu, budynek ten może w ciągu kilku lat zniknąć z powierzchni ziemi. Retro klasa wyposażona jest w kilkanaście ławek z pierwszej połowy XX wieku, starą tablicę, biurko i fotel wieloletniego kierownika tej placówki. W tej wyjątkowej na skalę regionu klasie znajduje się wiele pomocy naukowych i plansz, które pamiętają czasy Piłsudskiego, Bieruta, Gomułki czy Gierka. Nie brakuje też rekwizytów z lat 80 ubiegłego wieku. Przygotowanie sali, malowanie, czyszczenie i zabezpieczanie ławek, zdobywanie starych zdjęć kosztowało wiele trudu, ale efekt końcowy był warty tych starań.
Na oficjalnym otwarciu Retro klasy pojawili się byli uczniowie (lat ponad 80), nauczyciele, dyrekcja, rodzice. Powróciły dawne wspomnienia, sentymenty i otaczający zmrok oświetlony kilkoma lampami naftowymi wypełnił się magiczna chwilą. Na moment uczestnicy przenieśli się do początku XX wieku i na chwilę zapomnieli o zgiełku otaczającego ich świata. Dzięki pokazowi starych zdjęć wielu uczestników przypomniało sobie swoich kolegów i koleżanek ze szkolnych ław.
